Η Φύση λειτούργει πάντα με τέλεια οικονομία. Ενώ είναι τέλεια εκδήλωση της αφθονίας του υλικού επιπέδου τίποτα από όσα χρησιμοποιεί δεν πηγαίνουν χαμένα. Το προνόμιο της σπατάλης το έχει μόνον ο άνθρωπος.
Όταν σπαταλάμε κάτι τότε αναπόφευγκτα θα το στερηθούμε, όχι από τιμωρία αλλά από αγάπη, Θεία Αγάπη.
Η Φύση ως τέλειος Διδάσκαλος μας αποσύρει μερική, ίσως και όλη την ύλη που σπαταλάμε για να μας δώσει τη δυνατότητα να κατανοήσουμε την αξία αυτού που καταναλώνουμε μα κυρίως για να μας δώσει μια ώθηση να εναρμονιστούμε με τις ενέργειες της και την αρμονία αυτής, να επανἐλθουμε στις συνθήκες ισορροπίας και να μάθουμε να ζούμε σε υψηλότερες συχνότητες εκεί που κατοικεί η Σοφία.
Μόνο τότε θα μπορούμε να λειτουργούμε σύμφωνα με τη Θεία Οικονομία και θα έχουμε πάντα όσο πραγματικά χρειαζόμαστε και όχι όσα νομίζουμε ότι χρειαζόμαστε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου