Συχνά είναι εξαιρετικά δύσκολο για τους ανθρώπους να καταλάβουν το αυτονόητο. Ότι δηλαδή η αντίληψη του ''μπορεί να βλάπτω εμένα αλλά δεν κάνω κακό σε κανέναν'' απλά δεν ισχύει. Με κάθε μας πράξη, σκέψη ή συναίσθημα επηρεάζουμε αυτόματα και το σύνολο. Η μιζέρια, ο θυμός, η κατάθλιψη, η διαστροφή, η λαγνεία, η ζήλια, ο φόβος, το κάπνισμα, οι εξαρτήσεις, το μίσος δεν είναι απλά υπόθεση ενός ατόμου και μόνο.
Με τα ρευστά μας, τα αιθέρια μας, εκεί που καθόμαστε, από εκεί που περνάμε, σε κάθε τι που πιάνουμε αφήνουμε το ενεργειακό μας αποτύπωμα για να το βρει μετά κάποιος άλλος, να το φάει, να του κάτσει στην πλάτη, να του φορτώσει την καρδιά, να του ρίξει την διάθεση και με την σειρά του να μεταδόσει αυτή την κατάσταση και σε άλλους.
Ακόμα και οι σκέψεις μας δεν περιορίζονται σε μας, η ενέργεια τους μεταφέρεται μακριά, πολύ μακριά, σε άγνωστους σε εμάς τόπους και εκεί μπορούν να βρουν και να συναντήσουν ανθρώπους και όντα ευάλωτα και να τα επηρεάσουν.
Τίποτα στο σύμπαν δε λειτουργεί από μόνο του και όλα παίζουν το ρόλο τους στο κοσμικό γίγνεσθε, γιατί ο άνθρωπος να αποτελεί εξαίρεση; Γιατί η κατάσταση ενός ανθρώπου να λέμε με αυθάδεια πως είναι απλά ''υπόθεση προσωπική''; Δε θα πρέπει να θυμώνουμε ή να απορούμε με την κατάσταση που βρίσκεται ο πλανήτης μας σήμερα. Δεν είναι τίποτε άλλο από την υλοποίηση των δικών μας νόων, συναισθημάτων και πράξεων που είναι ως επί το πλείστον τοξικά.
Με τον ίδιο τρόπο που φέραμε τα πράγματα ως εδώ, χρησιμοποιώντας τους ίδιους συμπαντικούς νόμους αλλά με την αντίθετη τους εκδήλωση αυτή τη φορα μπορούμε να σκοτώσουμε τον παλαιό μας εαυτό και να θέσουμε νέα θεμέλεια στην εξέλιξη μας ως νοήμονα όντα.
Καλλιεργώντας δηλαδή την καλοσύνη, την υπομονή, το θάρρος, την πιστότητα, την ευγένεια, την ανιδιοτέλεια, την αγάπη, την ομορφιά, την σοφία, την πνευματικότητα, τη χαρά, την ευγνωμοσύνη, σεβόμενοι τον ίδιο μας τον εαυτό και κατ᾽επέκταση κάθε μορφή ζωής γύρω μας έχουμε τη δυνατότα να αλλάξουμε το πεπρωμένο μας, το κάρμα μας, τη ζωή και την πορεία μας.
Εαν κάθε κύτταρο του οργανισμού είναι υγιές τότε η νόσος εξαφανίζεται.
Καλή Φώτιση.
Συμφωνώ απολύτως πως κάθετι που κάνουμε συνειδητά η ασυνείδητα επηρεάζει και τον περίγυρο μας. Είναι μια αλήθεια που οι περισσότεροι δυστυχώς δεν μπορούν να αντιληφθούν και να "νιώσουν" σε όλο το εύρος της (συνήθως ούτε στο ελάχιστο δυνατό της σημείο). Υπάρχει όμως μια συνιστώσα την οποία δεν έχετε αναφέρει και η οποία παίζει κυρίαρχο ρόλο... Για να υπάρχει "θετική" αντανάκλαση στους ανθρώπους θα πρέπει πρωτίστως να υπάρχει παιδεία και καλλιέργεια. Εάν ο άνθρωπος δεν "ποτιστεί" με αρχές - αξίες και ιδανικά ουσιώδη και ωφέλιμα δεν υπάρχει περίπτωση να μπει σε πορεία/διαδικασία καλυτερεύσεως του "Είναι" του. Βλέπετε να συμβαίνει αυτό του τελευταίους αιώνες και στην εποχή μας ; Σε λίγες ατομικές περιπτώσεις μονάχα και σε ελάχιστα κράτη στην οικουμένη . Αυτομάτως οδηγούμαστε στο συμπέρασμα πως τεράστια ευθύνη για τα "βάρη" και την αρνητικότητα των ανθρώπων γύρω μας παίζει η Πολιτεία και οι Θεσμοί που την διαμορφώνουν... Η πραγματικότητα μας λέει πως οι σύγχρονες πολιτείες είναι αρνητικές και λάθος για να μην πω εγκληματικές και Δικτατορικές. Τι κάνουμε προς αυτή την κατεύθυνση ; Υπάρχει "Θέληση" στον μέσο άνθρωπο να αλλάξει τα πάντα γύρω του ; Αφού βλέπουμε πως όλα καταρρέουν γιατί συνεχίζει ο μέσος άνθρωπος να είναι προσκολλημένος στα ίδια ακριβώς συστατικά της καταστροφής του ; Γιατί πολύ απλά ο μέσος όρος των ανθρώπων είναι αδύναμος να φέρει αλλαγές και πάντοτε ιστορικά καθοδηγείται από την εκάστοτε πνευματική του ηγεσία. Εάν η πνευματική ηγεσία είναι σάπια και με κακή ιδιοτέλεια τότε και ο κόσμος ελέω αδυναμίας θα ακολουθήσει την πορεία προς τον γκρεμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυρίαρχο ρόλο για την εξέλιξη του ανθρώπου παίζει το πλαίσιο στο οποίο ζει και "ανθίζει" . Εάν το πλαίσιο είναι άρρωστο τότε το πιο πιθανόν είναι να αρρωστήσει και ο ίδιος. Το κάρμα που λέτε κι εσείς αντιστοίχως προκαθορίζεται και από ανώτερες συνιστώσες όπως είναι αυτές της πολιτικής, της νομοθεσίας και της Άρχουσας τάξης.
Δεν είναι δυνατόν ο άνθρωπος να κυριαρχείται μόνο από θετικά συναισθήματα επί το πλείστον. Είναι παράλογο και αντιφυσικό μιας και η ανθρώπινη φύση είναι διπολική. Το βαθύτερο ζητούμενο είναι οι πόλοι του αυτοί να κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση και να παλεύουν για την άνοδο και την καλλιέργεια του πνεύματος και της ψυχής , της πολιτείας και της κοινωνίας, του Εγώ και του Εμείς. Στην παρούσα φάση της κοινωνίας μας ο αρνητικός και ο θετικός πόλος του "Εγώ" του καθενός μας θα πρέπει να επικεντρωθεί στην μόρφωση (αυτομόρφωση μιας και το σύστημα διδάσκει άγνοια και αποβλακώνει) , στην ατομική προσπάθεια για καλλιέργεια, στην εκλεκτικότητα και στο γνώθις Εαυτόν. Μετά από αυτό το στάδιο θα πρέπει να παλέψει για την αλλαγή . Αλλαγή δεν έρχεται με ευχές και ελπίδες μα με δράση , αγώνα, οργή και αγανάκτηση. Εκεί θα πρέπει να οδηγήσει ο θετικός πόλος δράσης τον αρνητικό . Σε πόλεμο για γόνιμες αλλαγές για εμάς και το μέλλον μας.
Ο Δρόμος προς την Αλήθεια πρέπει να εμπεριέχει όλες τις συνιστώσες της δομής του ανθρώπου και της ανθρωπότητας. Προϋποθέτει βαθύτατη γνώση του "Είναι" και να μπορούμε να κατανοούμε πως το κάθετι παίζει τον μικρό η τον μεγάλο ρόλο που του αντιστοιχεί ως προς την διαμόρφωση χαρακτήρων και κοινωνιών. Δεν είναι εύκολο και δυστυχώς δεν είναι για όλους....
Πνευματική Επανάσταση είναι η απάντηση στην άβυσσο των ημερών... Γνώση, προετοιμασία, αφύπνιση και Επανάσταση.